خاطرم هست زمستان سال ۹۰ در بحبوحه انتخابات مجلس نهم هفته نامه های پنجره و نه دی عرصه مناظره رسایی و زاکانی برای چگونگی حضور در انتخابات بود؛ رسایی به نمایندگی از جبهه پایداری و زاکانی به نماینده از جبهه رهپویان یا همان جبهه متحد اصولگرایی قلم می زدند و مناظره می کردند.

افراد متأثر از آیت الله مصباح یزدی تأکید داشتند وحدت در انتخابات فعلی موضوعیتی ندارد بلکه آن چه اهمیت و ارزش دارد افزایش قدرت جریان حق است نه ذات وحدت، وقتی وحدت جریان حق را تضعیف می کند نباید وحدت کرد بلکه باید انشقاق را پذیرفت. آیت الله مصباح تأکید داشت زمانی که عرصه رقابت فراهم نیست و لیست های انتخاباتی از بین اصولگرایان است دیگر چرا تک قطبی رقابت کنیم و رقابت را کنار بگذاریم. وقتی رقابت در درون اصولگرایان است لازم است بهترین افراد اصولگرا را برای مجلس با ملاک و معیار های مشخص انتخاب کنیم برای این هدف هم باید اجازه ورود ساکتان فتنه را به مجلس ندهیم یعنی در واقع با آن ها وحدت نکنیم.
اما افرادی مانند زاکانی این رویه را ناپسند دانستند و با تشکیل جبهه متحد اصولگرایی افرادی مانند باهنر، ابوترابی، لاریجانی را وارد مجلس کردند و پس از آن برای انتخاب ریاست سراغ حداد عادل رفتند چون که ساکت فتنه نبود؛ سؤال آن جاست وقتی جلوگیری از حضور آقای لاریجانی در مجلس چاره داشت عمل نکردید و الآن برای ریاست حداد عادل فکر بیرون کردن عناصر ساکت فتنه از میز ریاست هستید؛ وقتی باهنر در مجلس باشد دیگر نمی توان لابی های او را خنثی کرد؛ اما حالا که کمیسیون برجام با مداخله آقایان لاریجانی و ابوترابی دور زده شد بنده و آقای زاکانی به خوبی پی بردیم که چرا آیت الله مصباح چنین انگیزه ای را از نحوه برگزاری انشقاق آمیز انتخابات داشت؛
پ ن: زمستان 90 می گفتند آیت الله مصباح پس از مقام معظم رهبری بصیر ترین شخص حال حاضر است
پ ن: نظرتونو راجع به متن بالا بنویسید لطفا